Tuhfe'ciğim bu oyuna beni dahil etti.Fakat çabuk yazamadım.Umarım kırılmaz.
Aslında bizim hikayemiz çok uzun yazsam kitap olur denir ya öyle ama ben en kısasıyla sizlere anlatayım.
Eşim o zamanlar doğuda bir sınır köyünde görevli.Tabi istanbuldan sonra oranın bunalımı.Derken gençlik dergileri alıp mektuplar yazıp biraz olsun oyalanmaya çalışıyor.Benimde arkadaşımın ptt'de bit posta kutusuna ihtiyacı var.Fakat eşinden boşandığı için kendi adına alamıyor.çünkü ilk sözleşme kağıdı eve geliyor.Neyse benim üzerime kiralamaya karar verdik.ve öyle oldu.O arkadaşıyla o şekilde mektuplaşarak haberleşirken tabi biz bu arada gençlik dergileri filan alıyoruz.
O dönemde benim için zor ve sıkıntılı bir dönemdi ve Pm diye bir müzik dergisi vardı.Evlenme amaçlı değilde mektup arkadaşı köşeleri olurya işte o köşelere biz değişiklik olsun biraz eğleniriz falan diye yazı gönderdik.Yayınlanmış ve bir sürü mektup gelmişti.Tabi biz böyle bir şey beklermiyoruz ya.Neyse biz arkadaşlarla toplanıp okuduk filan tabi sırf eğlence derken eşimin mektubu bize çok dokundu.Dalga değil gerçeklerle yüzleştik.Ve yazık ne kadar çaresiz yazalım dedik ve ilk mektubu yazdık.Tabi bende bunalımlıyın ya 10 sayfa bir mektup.Derken o bana dertleşiyor halini anlatıyor.Hiç tanışmak görüşmek gibi bir niyet yokken izne geldiğinde tanışmak istedi.Neyse tanıştık.Tabi ilerlemeye yön değiştirmeye başladı bundan sonraki mektuplar derken diğer gelişinde iyice açıklamıştı.sonra sözlendik.96'da evlendik.Sonuçta bu günlere kadar geldik.
İşte bizim hikaye en kestirme halile böyle.İnşallah sıkmamışımdır.O zamanın teknolojisi mektuplaydı.Şimdiki gibi ucra köşeye ne telefon,ne sms nede mail.
Şimdi chat'te tanışıp evleniyorlar ya bizde mektupla tanıştık.Bir yönüde şöyle iyi oldu birbirimizi hiç tanımak niyetimiz yok ya bütün doğrlarıyla hert şeyimizi bir birimize paylaştık.Sağlam bir temelle başladık anlıyacağınız.
Neyse şimdilik böyle.Ben aslında kimi sobelerim diye karar veremedim.Hassa bir konu.Çok özel dye düşünülebilir.Ama Münevver Abla'nın anılarını canlandırırsak bize kızarmı acaba?
11 yorum:
Bir ömür boyu mutluluğunuz sürmesi dileğiyle...
Sevgilerimle:)
Neden kizayim Nagehan, bilakis yazdigin icin memnun oldum. Ayrica cok ta gecikmis degilsin. Hikayen gercekten ilginc. Allah ailenizle ve sevdiklerinizle birlikte saglikli huzurlu bir omur versin.
Tesekkurler bizimle hikayeni paylastigin icin.
Tuhfe
çok şirin bir hikaye aalh bir yastıkta kocatsın..sağlıkla , secgiyle ve huzurla
tanışm ahikayeniz bir çok kişiden farklı. herşeyden ve herkesten farklı olmak güzeldir. Mutluluğunuz bir ömür boyu sürsün inşallah.
Gercekten cok enterasan bir tanisma. Türk filimlerinde olur ya
Evliliginiz bir ömür boyu sürsün.
amin kızlar hepimizi inşallah...
Ben herkesin tanisma hikayesinde degisik bir seyler oldugunu dusunurum ama seninki hepten degisik. Mutlulugunuz daim olsun.
Güzel ve ilginç bir tanışma hikayesi.Allah mutluluğunuzu daim etsin.
Postacılar artık sadece faturaları taşır oldu.Çocukluğumda haftalarca bazen aylarca mektupların gelmesini beklediğimiz olurdu.Hem zor hem de emek isteyen bir beraberliğiniz olmuş.O sevginin de öyle güzel bir meyvası var ki şimdi darısı başıma diyorum.
Nilgün
Allah mutluluğunuzu daim etsin. Sevgiler
Çok ilginç bir hikaye Nagehan.Allah mutluluğunuzu daim etsin.
Yorum Gönder