Bu gün takvimin arkasında şöyle yazıyordu.Gerçek hayat ölümden sonra başlayacak.Ölüm zindandan tahliye,askerlikten terhiz gibidir.Dünyanın çeşit çeşit bitmez tükenmez minnet ve meşakkatleri ibtila ve çileleri vardır......diye devam ediyordu.
Niye yazdım size bilmiyorum.Belkide anneannem şuan hastanede ve her dakika daha kötüye gidiyor.damar tıkanıyor haberini aldım diyedir.
dün gittiğimde bilinç yoktu ama gözler açıktı.ama akşamdan beri gözlerde kapanmış makinalara bağlı savaş veriyor.
Bu ara üst üste gelen bu durumlar çok sarstı bizi.Her ne kadar hazırlasakta kendimizi özellikle annemin ne kadar üzgün olduğunu görmek,yanında olupta bi ey yapamamak dahada üzüyor beni.
ilk geçen sene kayınvalimde bekleme süresinde böylesine ho oturup hop kalkmıştım.hiç bir yerlere sığamıyordum.şindi yine aynıyım.Dedemde ağlıyor adamcağız.ne yapsın die kolay 60 yıllık hayat arkadaşı...
allah hayırlısını versin.Ne diyeyim çok ama çok üzgünüm...çok...........